Przejdź do zawartości

Jan Kazimierz Krasiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kazimierz Krasiński
Herb
Ślepowron
Rodzina

Krasińscy herbu Ślepowron

Data i miejsce urodzenia

1607
Ciechanów

Data śmierci

28 marca 1669

Ojciec

Stanisław Krasiński

Matka

Anna Michowska

Żona

Urszula Grzybowska
Amata Andrea Andrault de Langeron

Dzieci

Jan Dobrogost Krasiński
Joanna Maria

Jan Kazimierz Krasiński herbu Ślepowron (ur. 1607 w Ciechanowie, zm. 28 marca 1669) – podskarbi wielki koronny w latach 1658–1668, wojewoda płocki w latach 1650–1659, kasztelan płocki w latach 1646–1650, kasztelan warszawski w latach 1637–1646, kasztelan ciechanowski w 1637 roku, podkomorzy ciechanowski w 1634 roku, ochmistrz królewicza Karola Ferdynanda, od 1634, starosta nowokorczyński do 1651 roku, starosta nowomiejski w 1660 roku[1], pułkownik królewski w 1661 roku, starosta łomżyński w latach 1652–1661, starosta płocki od 1637 roku, dworzanin i sekretarz króla w 1631 roku, marszałek sejmiku generalnego województwa mazowieckiego w 1630 i 1634 roku[2].

Syn Stanisława, ojciec Jana Dobrogosta. Pierwsza żona Urszula Grzybowska od 1635 zmarła w 1647 – dzieci Jan Bonawentura Krasiński i Joanna Maria Krasińska. Drugą żoną była Amata Andrea Andrault de Langeron (zm. 1663) (starsza pokojowa królowej Ludwiki Marii). Z drugiego małżeństwa dzieci nie miał.

Studiował w kolegium jezuitów w Pułtusku w 1617 roku, w Strasburgu w 1623 roku, w Bazylei w latach 1623–1628, w Norymberdze w 1628 roku[3].

W 1631 był delegatem do Trybunału Radomskiego, w 1634 zaś komisarzem do zapłaty wojsku. W 1630 i 1634 był marszałkiem sejmiku generalnego mazowieckiego. Był starostą Łomży, Nowego Miasta Korczyna, Przasnysza i Parczewa.

W 1632 roku był elektorem Władysława IV Wazy z ziemi ciechanowskiej[4]. W czasie potopu szwedzkiego dowodził wojskami polskimi w bitwie pod Nowym Dworem.

W 1634 roku wyznaczony na sejmie komisarzem z Koła Poselskiego do zapłaty wojsku[5]. Poseł sejmy ekstraordynaryjne 1634 roku (z sejmiku ciechanowskiego) i 1635 roku[6]. Poseł na sejm koronacyjny 1633 roku[7].

Podpisał pacta conventa Jana II Kazimierza Wazy w 1648 roku[8].

Stał na czele polskich komisarzy, którzy 3 listopada 1656 roku zawarli z Rosją rozejm w Niemieży[9]. Często uczestniczył w trudnych komisjach skarbowych, w 1666 nakazał przyjmować cło tylko w złocie i srebrze. Należał do gorliwych stronników Ludwiki Marii, zwłaszcza w jej prób reform ustrojowych. Został pochowany 25 kwietnia 1669 w Krasnem w ziemi ciechanowskiej, gdzie wybudował szpital i odrestaurował kościół oraz wzniósł pomniki swym przodkom[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W tym roku uzyskał dożywocie na starostwo nowomiejskie z Amatą Andrault de Langeron, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 283.
  2. Jolanta Choińska-Mika, Sejmiki mazowieckie w dobie Wazów, Warszawa 1998, s. 70.
  3. Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, R. 119, nr 2 (2012), s. 283.
  4. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta … roku 1632, [b.n.s.]
  5. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 397.
  6. Przemysław Paradowski, W obliczu „nagłych potrzeb Rzeczypospolitej”. Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 249.
  7. Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 170.
  8. Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 20.
  9. Mirosław Nagielski, Warszawa 1656, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1990, s. 235, ISBN 83-11-07786-X, OCLC 69331222.
  10. Biografia Jana Kazimierza Krasińskiego w iPSB.